ارزیابی روشهای تقریبی ارائه شده در آیین نامه های طراحی در محاسبه پاسخ بحرانی سازه تحت تأثیر مؤلفه های افقی زلزله های نزدیک گسل

طراحی سازه ها باید بر اساس مقادیر پاسخ بدست آمده در بحرانی ترین جهت اعمال زلزله به سازه صورت پذیرد. این جهت بحرانی اعمال زلزله بسته به مشخصات سازه و نیز نوع رکورد زلزله مورد استفاده متفاوت می باشد. برای تعیین جهت بحرانی، به عنوان یک راه حل منطقی ولی بسیار وقتگیرو هزینه بر، باید مولفه های زلزله در تمامی زاویه های ممکن به سازه اعمال شده و جهت متناظر با بحرانی ترین پاسخ به عنوان زاویه بحرانی معرفی گردد. لذا آیین نامه های مختلـف، اسـتفاده از روشـهای تقریبـی و سریع را پیشنهاد داده اند. از جمله این روشها، روش 30% ، روش40% و srss می باشد. هر چند صحت استفاده از این روشها در تحقیقات گذشـته در مـورد زلزلـه هـای  دور از گسل و با شدت کم مورد تایید قرار گرفته است، اما در زلزله های نزدیک گسل، با توجه به ویژگیهای خاصی که دارند، صحت استفاده از این روشها مورد تردیداست. در این مقاله جهت بررسی کارایی روشهای مذکور در تعیین پاسخ بحرانی سازه ها در زلزله های نزدیک گسل، یک سازه سه طبقه و یک سازه هشـت طبقـه قـاب خمشی فولادی نامنظم در پلان با استفاده از نرم افزار opensees مورد تحلیل خطی و غیرخطی تاریخچه زمانی قرار گرفتند. جهـت تعیـین اثـرات زلزلـه هـای نزدیـک گسل، از 5 زوج رکورد زلزله نزدیک گسل و 2 زوج رکورد دور از گسل در تحلیل ها استفاده شد و نتایج برای مولفه های نیرویی و جابجایی مورد بررسی قـرار گرفتنـد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که روشهای تقریبی ارائه شده در آیین نامه های طراحی در زلزله های نزدیک گسل کارایی لازم را نخواهند داشت.