تغییرات ایزوتوپی گوگرد در کانی های سولفیدی کانسارهای سرب و روی عمارت و موچان، جنوب غرب اراک

کانسارهای سرب و روی عمارت و موچان در بخش میانی کمربند ملایر -اصفهان قرار گرفته اند. این کانسارها درون سنگ آهک های کرتاسه زیرین متعلق به یک توالی از رسوبات کم عمق دریایی، تشکیل شده اند. کانی سازی در این کانسارها از نوع پرکننده فضای خالی است. کانی سازی به طور عمده شامل اسفالریت، گالن، پیریت و مقادیر اندکی کالکوپیریت است. بر اساس توالی پاراژنتیکی، دو نسل اسفالریت و گالن شناسایی شد. مقادیر d³⁴s کانی های سولفیدی از 4.8+ تا 11.6+ در هزار تغییر می کند. بر اساس این نتایج، به احتمال زیاد گوگرد مورد نیاز برای کانی سازی سولفیدها از آب دریای کرتاسه زیرین تامین شده است. دمای ایزوتوپی دو جفت گالن-اسفالریت در کانسار عمارت از 121.1°c در مرحله اول تا 112.8°c در مرحله دوم تغییر می یابد که از دمای ایزوتوپی کانسار موچان (134.4°c) کمتر است. بر اساس مقادیر d³⁴s دمای ایزوتوپی و شواهد بافتی، گوگرد احیایی توسط احیای حرارتی-شیمیایی سولفات آب دریا تشکیل شده است.