جلوه های عرفان در سروده های غنی کشمیری

جلوه های عرفان در سروده های غنی کشمیری

ملّا محمّد طاهر کشمیری از شاعران بی نظیر فارسی سرای قرن یازدهم ه .ق. در کشمیر است. وی در مکتب عرفانی ملّا محسن فانی درس خوانده بود و از زمره شعرایی است که در تکامل ادبیات فارسی در کشمیر نقش بسزایی داشته است. او شاعری نغزگوی و نازک خیال بود و از صفای طینت و علوّ همّت بهره ای کافی داشت و چاشنی عرفان غالباً به شعرش جلوه ای دلپذیر داده است.

از این جهت، هدف مقالۀ حاضر استخراج رگه های عرفان از معدن  کلام خیال انگیز و رنگین غنی است و حاصل این پژوهش بیان شماری از احوال و مقامات و مراحل سلوک از شعر این  شاعر کشمیری است که چنین می نماید وی در این طریقت قدم راسخ گذاشته مراحلی زیاد پیموده و تجربه حالات و مقامات متعدّد و والایی اندوخته است از جمله استغنا، توکّل، رضا، عشق، فقر و فنا.