جایگاه اعتماد در روابط نزدیک بین فردی زوجین رضایتمند و دارای تعارض زناشویی

جایگاه اعتماد در روابط نزدیک بین فردی زوجین رضایتمند و دارای تعارض زناشویی

هدف این پژوهش بررسی اعتماد در روابط نزدیک بین فردی زوجین رضایتمند و دارای تعارض زناشویی است. و روش آن توصیفی و از نوع علی - مقایسه ای است. جامعه آماری آن را زوجین ساکن شهر اندیمشک تشکیل می دهند که یک سال از ازدواج آن ها گذشته است. نمونه آن شامل، 100 زوج ( 50 زوج رضایت مند و 50 زوج دارای تعارض )است که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. ابزار آن پرسش نامه اعتماد در روابط نزدیک بین فردی(والگن ، 2011 )، و پرسشنامه رضایت زناشویی هودسن با قابلیت اطمینان به ترتیب 0.833 و 0.76 (آلفای کرونباخ) است و داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی و نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند.

یافته های حاصل از تحلیل واریانس نشان می دهد که بین زوجین رضایت مند و دارای تعارض زناشویی در میزان اعتماد در روابط بین فردی تفاوت معناداری وجود دارد و زوجین دارای تعارض، اعتماد در روابط بین فردی کمتری را نسبت به زوجین رضایتمند در روابط نزدیک بین فردی زناشویی خود احساس می کنند. علاوه بر آن، اعتماد در روابط بین فردی در بین زنان و مردان نیز به طور معناداری متفاوت است. در تبیین این نتیجه می توان گفت که ساختار یک خانواده متعادل بر پایه روابط نزدیک بین فردی زناشویی صحیح استوار است.

یکی از عواملی مهم دراستحکام این رابطه اعتماد در روابط نزدیک بین فردی زوجین است. نتیجه گیری: در جوامع امروزی شاهد تغییراتی در ساختار خانواده، همچون تغییر در الگوهای تقسیم مسؤولیت و قدرت و افزایش تساوی گرایی میان زوجین بوده ایم، اما این تغییر ساختاری هنوز با باورهای جنسیتی در مورد نقش ها در خانواده همراه نیست. این عامل موجب ایجاد احساس ناعدالتی و شکست های عاطفی به تبع آن نارضایتی در زوجین به خصوص در میان جامعه زنان است. به گونه ای که در تبیین اعتماد در روابط نزدیک بین فردی زوجین رضایتمند و دارای تعارض زناشویی، تفاوت های ویژه ای دیده می شود شایسته است عملکرد زوجین درمورد ایجاد اعتماد در روابط نزدیک بین فردی مورد توجه خاص قرار گیرد.