بررسی رابطه دین مداری با کاهش ناهنجاری های اجتماعی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان تبریز

بررسی رابطه دین مداری با کاهش ناهنجاری های اجتماعی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان تبریز

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه دین مداری و کاهش ناهنجاری اجتماعی در دانش آموزان گرفت. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان پسر و دختر دوره متوسطه شهرستان تبریز که تعدادشان 575 نفر بوده در سال تحصیلی 1400-1399 می باشد. 235 نفر از این دانش آموزان با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته 21 سوالی دینداری 5 گزینه ای طیف لیکرت و برای سنجش ناهنجاری های اجتماعی از پرسشنامه محقق ساخته 30 سؤالی 5 گزینه ای طیف لیکرت استفاده شدکه روایی آن ها از نوع محتوایی و پایایی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.92، 0.81 برآورد گردید.

برای تحلیل آماری داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسیون، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین دین مداری و کاهش ناهنجاری های اجتماعی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تبریز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین دین مداری و کاهش دزدی، کاهش دروغ، کاهش بزهکاری و کاهش اعتیاد دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تبریز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین میزان دین مداری در دانش آموزان دختر و پسر یکسان نمی باشد و دانش آموزان دختر دارای دین مداری بیشتری هستند.