بررسی تأثیر شادکامی و انگیزش تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان الشتر

بررسی تأثیر شادکامی و انگیزش تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان الشتر

هدف از پژوهش حاضر، "بررسی تأثیر شادکامی و انگیزش تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان الشتر" است. روش پژوهش از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد پژوهش550 نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان الشتر هستند، که با کمک فرمول کوکران تعداد 225 نفر از بین آن ها به شیوه خوشه ای چندمرحله ای تصادفی به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند.

برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد شادکامی آکسفورد (ohi)، انگیزش تحصیلی (ams) و برای بررسی پیشرفت تحصیلی از معدل دانش آموزان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی و چندگانه استفاده شد.

نتایج نشان داد که: بین شادکامی و انگیزش تحصیلی با پیشرفت تحصیلی ارتباط مستقیم و مثبتی وجود دارد، فرضیات پژوهش تأیید شدند و نتایج نشان داد واریانس پیشرفت تحصیلی همزمان توسط شادکامی و انگیزش تحصیلی قابل تبیین است، همین طور شادکامی و انگیزش تحصیلی هر کدام به صورت جداگانه می توانند واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین کنند.