بررسی رابطه سبک های انگیزشی- تشویقی با مشارکت اولیاء در بین مدیران مدارس شهرستان چابهار

بررسی رابطه سبک های انگیزشی- تشویقی با مشارکت اولیاء در بین مدیران مدارس شهرستان چابهار

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های انگیزشی -تشویقی با مشارکت اولیاء در بین مدیران مدارس شهرستان چابهار انجام شده است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران مدارس دخترانه و پسرانه مقطع متوسطه اول و دوم شهرستان چابهار در سال تحصیلی 1399 - 1400 به تعداد 117 نفر می باشد. که براساس فرمول کوکران 92 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شده اند.

برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه 36 سوالی سبک های رهبری انگیزشی- تشویقی بس و آولیو  (2000)  با روایی 0.81 و پایایی 0.72 و پرسشنامه 30 سوالی مشارکت اولیاء قدسی و همکاران  (1396)  با روایی 81 / 0 و پایایی 85 / 0 استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss23 انجام گرفته و از آماره های توصیفی و استنباطی مثل میانگین، انحراف معیار، و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند گانه استفاده شده است.

نتایج تحقیق نشان داده: بین سبک های انگیزشی- تشویقی با مشارکت اولیاء در بین مدیران مدارس رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد، همچنین بین نفوذ آرمانی، ترغیب ذهنی، انگیزش الهام بخش، ملاحظات فردی، پاداش های مشروط، مدیریت فعال با مشارکت اولیاء رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد، بین مدیریت منفعل با مشارکت اولیاء رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد و انگیزش الهام بخش بهترین پیش بینی کننده میزان مشارکت اولیا مدیران می باشد.