تاثیر مغناطیس درمانی موضعی بر میزان درد ناشی از نوروپاتی محیطی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 : کارازمایی بالینی تصادفی شده

تاثیر مغناطیس درمانی موضعی بر میزان درد ناشی از نوروپاتی محیطی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 : کارازمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: دیابت نوع 2 شایع ترین نوع دیابت و اختلالی شایع است که تعداد مبتلایان به آن در سرتاسر جهان رو به افزایش است. نوروپاتی دیابتی دردناک از شایع ترین عوارض دیابت است که با افزایش ناتوانی و مرگ و میر همراه است. مغناطیس درمانی یکی از روش های طب مکمل است که استفاده از آن در درمان و مدیریت درد نوروپاتی دیابتی مورد بحث است.

لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مغناطیس درمانی بر میزان درد نوروپاتی دیابتی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه کارازمایی بالینی (irct20210315050706n1)  دوسو کور، 38 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به بیمارستان علوی شهر مشهد در سال 1400 که از درد نوروپاتی شکایت داشتند، با روش بلوک جایگشتی بصورت تصادفی به دو گروه مداخله  (19 نفر) و کنترل (19 نفر) تخصیص یافتند.

در گروه مداخله از مچ بند های مغناطیسی 155 میلی تسلا و در گروه کنترل از مچ بند های غیرمغناطیسی به مدت 4 هفته مداوم در ناحیه مچ پای مبتلا استفاده شد. میزان درد با مقیاس بصری درد سنجیده و قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 26 و توسط آزمون های آماری توصیفی و استنباطی با لحاظ سطح معنی داری کمتر از 0.05 تحلیل شد.

یافته ها: میانگین سن در بیماران تحت مطالعه 59.71 سال و 68.4 درصد بیماران جنسیت مونث داشتند. میانگین نمره درد نوروپاتی در دو گروه، قبل از مداخله با هم اختلاف معناداری نداشت (0.39 =p) اما پس از مداخله از نظر درد نوروپاتی فقط در گروه مداخله اختلاف معناداری مشاهده شد (0.001= p). نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر استفاده از مغناطیس درمانی باعث کاهش درد نوروپاتی دیابتی می شود. لذا ضمن پیشنهاد مطالعات تکمیلی استفاده از این روش در کنار سایر درمان ها توصیه می شود.