تبیین نقش سرمایه اجتماعی در رابطه بین رهبری تحول آفرین و توانمند سازی کارکنان سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران

تبیین نقش سرمایه اجتماعی در رابطه بین رهبری تحول آفرین و توانمند سازی کارکنان سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران

هدف پژوهش حاضر تبیین نقش سرمایه اجتماعی در رابطه بین رهبری تحول آفرین و توانمند سازی کارکنان سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران بود. از نظر روش شناسی این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد، جامعه آماری تحقیق حاضر کارکنان سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران که حدود 317 نفر می‌باشند.

حجم نمونه بر طبق فرمول کوکران 174 نفر در نظر گرفته شد. جهت انتخاب نمونه آماری از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده شد. به منظور گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه رهبری تحول آرین باس و آولیو (2000)، توانمندسازی روانشناختی از پرسشنامه اسپریتزر و  پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) استفاده شد که همگی پایایی و روایی داشتند، همچنین جهت آزمون فرضیات نیز در بخش آمار استنباطی با استفاده از نرم فزار spss و آزمون رگرسیون خطی ساده و چند متغیره استفاده شد.

بر اساس نتایج به دست آمده  20% از تغییرات توانمندسازی توسط ملاحظه فردی ، 26% توسط ترغیب ذهنی ، 11% توسط انگیزش الهام بخش  و 25.8% توسط نفوذ آرمانی تبیین می گردد. میانجی گری سرمایه اجتماعی در بین رهبری تحول آفرین و توانمندسازی کارکنان برابر ۰.۲۸ می باشد که سطح معناداری نیز نشان می دهد این میزان معنادار است (sig< 0.05).