تحلیل نشانه معناشناختی گفتمان ادبی در مَتَل های بومی محلی چهارمحال و بختیاری: بررسی موردی روایت « گِدولی » از مجموعه ماه پیشونی گردآوری شده توسط مژگان کیوانی

تحلیل نشانه معناشناختی گفتمان ادبی در مَتَل های بومی محلی چهارمحال و بختیاری: بررسی موردی روایت « گِدولی » از مجموعه ماه پیشونی گردآوری شده توسط مژگان کیوانی

پژوهش حاضر می کوشد تا با بهره گیری از رویکرد نشانه-معناشناسی به تحلیل گفتمان و سازوکارهای نشانه-معناشناختی دو عنصر « ناآرامی و انتقام » در گفتمان روایی داستان « گدولی » پرداخته و از این طریق شرایط تولید و دریافت معنا را در آن نشان  دهد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی است و نگارنده قصد دارد که با تکیه بر گفتمان روایی داستان و به شیوه تحلیل نشانه-معناشناختی و همچنین با اتکاء به برهم کنش سازه های موثر (وجهی) و تنشی چگونگی شکل گیری مولفه های عاطفی در بطن گفتمان و تاثیرگذاری آنها بر فرایند تولید و دریافت معنا را نشان دهد.

در حقیقت، هدف اولیه این پژوهش یافتن پاسخ برای پرسش هایی از این قبیل است که کدامیک از نظام های گفتمانی در فرایند تولید معنا در روایت داستان مورد مطالعه دخالت دارد؟ و با لحاظ ساختار سلسله مراتبی بعد عاطفی، چگونه میتوان نقش عوامل نشانه-معناشناختی در شکل گیری فرایند معنا در داستان مورد مطالعه را تبیین نمود؟ نتایج این مطالعه موید این مطلب بوده است که مراحل بعد عاطفی گفتمان یک روایت در اصل محصولی از برهم کنش افعال یا سازه های مؤثر و تنشی است و ساختار عاطفی یک گفتمان به مثابه یک برونداد برای حضور پدیداری سوژه در گفتمان روایی داستان عمل می کند، که به نوبه خود می تواند گاه کنشزا و گاه کنش زدا باشد.