تبیین کارکردی اقدامات استراتژیک سبک زندگی پایدار در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش عوامل تشدیدکننده

تبیین کارکردی اقدامات استراتژیک سبک زندگی پایدار در سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش عوامل تشدیدکننده

افزایش سریع جمعیت و به دنبال آن افزایش گازهای co2 و اثر گلخانه ای سبب تغییرات آب وهوایی گسترده ای شده است که خود تاثیرات مخربی با ابعاد مختلف داشته است. امروزه تغییرات اقلیمی مسئله ای مطرح در جهان است که نه تنها ذهن سیاستمداران، مدیران و محققین، بلکه زندگی عموم مردم جهان را درگیر خود کرده است.

آمارهای سازمان هیئت بین دولتی تغییر اقلیم (ipcc) ، مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم (وابسته به سازمان حفاظت محیط زیست)، دیگر سازمانهای علمی و تحقیقاتی داخلی و تحقیقات گسترده دانشگاهی نشان می دهد که وضعیت تغییرات آب وهوایی در کشور ما بحرانی است و روزبه روز بر شدّت این بحران افزوده می گردد؛ لذا به نظر می رسد که پرداختن به مسائل تغییرات آب وهوایی در کشور جزء ضروری ترین امور است.

این پژوهش از نظر نوع هدف، کاربردی و از نوع ماهیت کیفی است و با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی (کتابخانه ای و اسنادی) درصدد تبیین کارکردی اقدامات استراتژیک و بازگو کردن نقش و تاثیر عمده ی سبک زندگی پایدار جهت سازگاری با تغییرات آب وهوایی و کاهش اثرات زیان بار آن در درجه اول از طریق تغییر شیوه زندگی و الگوهای تولید و مصرف در جامعه می باشدکه برای رسیدن به نیل، شاخص ها و معیارهای موثر سبک زندگی در راستای تغییر اقلیم به طور جزئی بیان می شود و در صورت انجام هرگونه اقدامات در هر راهکار پیشنهادی به نمونه های موردی در ایران اشاره می شود.

نتایج تحقیق نشان می دهد برای دستیابی به نتایج معنادارتر، باید با افزایش مطالعات تغییرات اقلیمی و تدوین برنامه ریزی و سیاست های اقلیمی در جامعه در سطح ملی، منطقه ای و محلی، نقش بنیادین و ساختاری و تاثیر فزاینده سبک زندگی پایدار را در امور مختلف در نظر گرفت و برای تصمیم گیری آگاهانه در این خصوص، به تغییراتی در پارادایم زندگی با توجه به شاخص های استراتژیکی تاثیرگذار پرداخت.