بررسی رابطه نظم جویی شناختی هیجانی و هویت تحصیلی با یادگیری خودتنظیم دانش آموزان

بررسی رابطه نظم جویی شناختی هیجانی و هویت تحصیلی با یادگیری خودتنظیم دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه نظمجویی شناختی هیجانی و هویت تحصیلی با یادگیری خودتنظیم دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر تهران صورت گرفت. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بوده و جامعه آماری تمامی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر تهران مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1402 - 1400 بود که از این جامعه آماری 251 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و با استفاده از فرمول کوکران با درصد خطای 05 / 0 انتخاب شدند.

برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه یادگیری خود تنظیمی، پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان و پرسشنامه ی هویت تحصیلی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه در 18spss انجام شد. نتایج نشان داد که برخی از راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانه نظم جویی شناختی هیجان و همه مولفه های هویت تحصیلی با یادگیری خودتنظیم همبستگی دارند.

نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که راهبردهای تمرکز مجدد مثبت و ارزیابی مجدد مثبت و نشخوارگری با تبیین 49 / 0 ، 26 / 0 و 24 / 0 - درصد واریانس یادگیری خودتنظیم را پیش بینی می کنند؛ همچنین هویت تحصیلی موفق و هویت تحصیلی دیررس با تبیین 36 / 0 و 30 / 0- درصد واریانس یادگیری خودتنظیم را پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: طبق یافته های به دست آمده می توان گفت که راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان و هویت تحصیلی متغیرهای مهمی در یادگیری خودتنظیم دانش آموزان هستند، بنابراین باید با آموزش های مناسب، راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان و هویت تحصیلی را بهبود بخشید تا یادگیری خودتنظیم دانش آموزان افزایش یابد.