مدیریت تلفیقی آفات (کنترل فیزیکی)

مدیریت تلفیقی آفات (کنترل فیزیکی)

فرآورده های غذایی شامل یک زنجیره می شود که تا محصول به دست مصرف کننده برسد با محدودیت های قانونی زیادی همراه است. جایگزینی یک تکنولوژی با تکنولوژی دیگر ( مثلا جایگزینی کنترل شیمیایی با کنترل فیزیکی ) بر اساس یک سری ملاحظات است که در این بین اقتصاد نقش اصلی را ایفا می کند. در شرایط گسترده قبل از برداشت، کشاورزان می توانند از بین چند روش که از نقطه نظر فنی به نفعشان باشد یکی را انتخاب کنند.

در روش های کنترل فیزیکی، در رابطه با هر یک از اجزای مرتبط با مدیریت آفات، تکنولوژی و دانش باید در کنار هم باشند. در این راستا باید به یک سری سوالات جواب داده شود. مثلا :آیا حشرات می توانند به برخی از روش های کنترل فیزیکی مقاوم شوند؟ تحقیقات پیرامون پروتئین های استرس دمایی حاکی از این است که نوسانات آنها را می توان با عوامل  ژنتیکی توجیه کرد. از نقطه نظر تکنولوژی ، پیشرفت هایی که در فن آوری رایانه در دهه های اخیر صورت گرفته است شرایط مطلوبی را برای توسعه به کارگیری روش های فیزیکی فراهم کرده است.

بسیاری از روش های کنترل فیزیکی در کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه مفیداست. روش های کنترل فیزیکی موثر، گیاهان را در طول فصل از زمان ظهور تا پس از برداشت حفاظت می کند. به هر حال، شرایط پس از برداشت بهتر خودش را با روش های کنترل فیزیکی تطبیق می دهد چون محیط نسبتا مناسب است و مواد از ارزش بالایی برخوردارند و استفاده از حشره کش ها غالبا نامناسب و حتی غیرقانونی است.

روش های کنترل فیزیکی مثل سرما، گرما و پرتوافکنی در حد گسترده ای به عنوان کارهای مربوط به قرنطینه بعد از برداشت استفاده می شود بخصوص جایی که دفع حشرات آفت در یک سطح کنترل از پیش تعیین شده مورد هدف است. کنترل فیزیکی عموما از لحاظ زمان و کار هزینه بر است و اغلب تا زمانی که آفت به طور کامل از بین نرفته باشد، تاثیر خود را نمی گذارند و کنترل تجاری یا کافی ندارند. به هر حال پیشرفت های اخیر در کنترل فیزیکی و محدودیت های کنترل شیمیایی، پیشرفت های چشمگیری از تحقیقات در زمینه کنترل فیزیکی به وجود آورده است.