استفاده از آللوشیمیایی های گیاهی به عنوان منابع جدید حشره کش برای حفظ نباتات

استفاده از آللوشیمیایی های گیاهی به عنوان منابع جدید حشره کش برای حفظ نباتات

با توجه به ممنوعیت تولید بسیاری از آفت کش های مصنوعی، سیستم های کشاورزی فعلی ما را ملزم به توسعه رویکردهای جدید و بهبود روش ها برای مدیریت یکپارچه آفات می کنند. در این پژوهش، نقش مواد بیوشیمیایی مشتق شده از گیاهان را که برای آفات و حشرات مضر و سمی هستند، مورد بررسی قرار می دهیم. تنش زنده در گیاهان ناشی از آفات و حشرات یکی از مهمترین مشکلاتی است که منجر به کاهش عملکرد در گیاهان می شود.

حشره کش ها و آفت کش های مصنوعی هنوز نقش مهمی در حفاظت از محصولات گیاهی دارند. با این حال، عوارض و مشکلات جانبی زیست محیطی و مسائل بهداشتی ناشی از استفاده بیش از حد یا استفاده نامناسب از آفت‌کش‌ و حشره کش های مصنوعی در کشورهای مختلف، تولید کنندگان حشره کش ها را مجبور کرد تا تولید برخی از موارد مشکل‌ساز را ممنوع کنند. بنابراین، نیاز به تولید آفت کش ها و حشره کش های نوین و جایگزین کردن روش های تولید نوین با روش های قدیمی به شدت وجود دارد.

ترکیبات زیست‌کشی یک منبع جالب از آفت‌کش‌های زیست‌محیطی هستند که به‌طور طبیعی در گیاهان به‌عنوان مواد آللوشیمیایی (متابولیت‌های ثانویه) یافت می‌شوند و به گیاهان در مقاومت، تحمل یا جبران تنش های وارد شده ناشی از آفات و حشرات کمک می‌کنند. محصولات طبیعی زیست فعال فوق اولین خط دفاعی گیاهان در برابر حشرات علفخوار است.

گروه بزرگی از متابولیت‌های ثانویه گیاهی شامل آلکالوئیدها، ساپونین‌ها، فنل‌ها و ترپن‌ها، امیدوارکننده‌ترین ترکیبات برای مدیریت آفات و حشرات هستند. متابولیت‌های ثانویه که از گونه های گیاهی خاص تولید می شوند می توانند روش های امیدوارکننده زیادی را برای کشف و شناسایی روش‌های جدید و سازگار با محیط زیست برای کنترل آفات و حشرات مضر فراهم کنند.