بررسی تاثیر جهت گیری صادراتی بر عملکرد شرکت های صادرات محور با نقش میانجی انعطاف پذیری هماهنگ

امروزه، سرعت تغییرات در حوزه های فناوری و دانش بازار از یک سو و ابتکار عمل همراه با سرعت عمل در حوزه های کسب و کار از سوی دیگر، باعث شده است که عصر امروزی مبدل به عصر رقابتی شود که این رقابت بر میزان دستیابی یک شرکت به اهداف خود که مبتنی بر عملکرد صادراتی است، تأثیرگذار است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر جهت گیری صادراتی بر عملکرد شرکت‌های  صادرات محور با نقش میانجی انعطاف پذیری هماهنگ (مورد مطالعه: شرکت‌های  فناور و دانش بنیان شهر مشهد) انجام گرفت. این مطالعه ازنظر ماهیت کاربردی و ازنظر روش اجرا توصیفی– همبستگی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را مدیران شرکت‌های فناور و دانش بنیان مشهد تشکیل دادند که بر اساس روش سرشماری تعداد 50  مدیرعامل شرکت فناور و دانش بنیان به عنوان نمونه آماری انتخاب شده و پرسشنامه ها بین آن‌ها توزیع گردید. روش نمونه گیری نیز نمونه گیری در دسترس می‌باشد. برای گردآوری اطلاعات از چهار پرسشنامه بازارگرایی چنگ و کروم(2012)، پرسشنامه سنجش عملکرد صادرات زو و همکاران(1998)، پرسشنامه جهت گیری کارآفرینی بروان(2010) و پرسشنامه انعطاف پذیری استراتژیک سانچز (2005) استفاده گردید.

در راستای تجزیه و تحلیل استنباطی داده‌ها و آزمون فرضیات از روش مدل یابی معادلات ساختاری و از نرم افزارهای spss   و pls استفاده شد. یافته ها حاکی از وجود رابطه مثبت و معنادار بین جهت گیری بازار صادراتی، جهت‌گیری کارآفرینی صادراتی با انعطاف پذیری هماهنگ و عملکرد صادراتی شرکت‌های  فناور و دانش بنیان می باشد. نتایج تحلیل مسیر، نشان دهنده این است که جهت گیری کارآفرینی صادراتی، جهت گیری بازار صادراتی و انعطاف پذیری هماهنگ بر عملکرد صادراتی شرکت‌های  دانش بنیان تاثیر مثبت مستقیم دارند. هم چنین جهت گیری کارآفرینی صادراتی و جهت گیری بازار صادراتی بر انعطاف پذیری هماهنگ  تاثیر مثبت مستقیم دارند. همچنین نتایج نشان داد که انعطاف پذیری هماهنگ در رابطه ی بین جهت گیری کارآفرینی صادراتی  با عملکرد صادراتی نقش میانجی‌گری دارد. همچنین انعطاف پذیری هماهنگ در رابطه ی بین جهت گیری بازار صادراتی  با عملکرد صادراتی نقش میانجی‌گری دارد.