پلی مورفیسم ژن های اینترفرون گاما 874 + و اینترلوکین ده 1082- در افراد سالم

مواد و روش کار: 109 فرد سالم در مطالعه شرکت کردند. برای تعیین ژنوتایپ های افراد فن aso-pcr اجرا شد.

یافته ها: فراوانی آلل های t ,a ژن اینترفرون گاما ( 874 +)، به ترتیب 50.92 درصد و 49.08 درصد می باشد و بیشترین فراوانی ژنوتایپ ها مربوط به a/t با فراوانی 54.13 درصد است. فراوانی آلل های g ,a ژن اینترلوکین ده ( 1082 -) نیز به ترتیب 50.92  درصد و 49.08 درصد می باشد و در این مورد همچنین فراوانی ژنوتایپ a/g با اختصاص 96.33 درصد بیشترین بود.

بحث و نتیجه گیری: آلل های t ,a در ژن اینترفرون گاما ( 874 +) در تعادل هاردی – واینبرگ بودند در حالی که آلل های g ,a در ژن اینترلوکین ده ( 1082-) از قانون هاردی واینبرگ تبعیت نمی کردند.