اثر حفاظتی تجویز درازمدت سیلی مارین بر میزان گلوکز و لیپیدهای خون و استرس اکسیداتیو در موش صحرایی دیابتی

مواد و روش ها: در این مطالعه تحقیقاتی از نوع تجربی، موش های صحرایی نر (n=40) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با سیلی مارین، دیابتی و دیابتی تحت تیمار با سیلی مارین تقسیم شدند. دو گروه کنترل و دیابتی تحت تیمار با سیلی مارین، در شروع دوره آزمایش (در گروه حیوانات دیابتی، قبل از دیابتی شدن آن ها به وسیله تزریق داخل صفاقی 60 میلی گرم بر کیلوگرم داروی استرپتوزوتوسین 200 mg/kg و سپس به مدت هفته روزانه 100 mg/kg سیلی مارین را به روش داخل صفاقی دریافت کردند. میزان گلوکز، تری گلیسیرید، کلسترول توتال، کلسترول hdl ,ldl و سطح فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (sod) و میزان مالون دی آلدئید سرم قبل از مداخله و پس از 8 هفته تعیین گردید.