بررسی رابطه ی عزت نفس و معنویت گرایی با احساس غربت در دانشجویان خوابگاهی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال 1395

بررسی رابطه‌ی عزت نفس و معنویت‌گرایی با احساس غربت در دانشجویان خوابگاهی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال 1395

سابقه و هدف: دانشگاه فرصتی مناسب برای رشد فردی به‌حساب می‌آید؛ باوجوداین، دانشجویان اغلب با معضل‌هایی روبه‌رو هستند که احساس غربت جزء بیشترین معضل‌های بیان شده در بین دانشجویان خوابگاهی است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه‌ی عزت نفس و معنویت‌گرایی با احساس غربت در دانشجویان خوابگاهی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال 1395 انجام شده است.

روش کار: این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه‌ی آماری آن شامل همه‌ی دانشجویان دختر و پسر خوابگاهی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال تحصیلی 94 - 95 است؛ که از میان آنان 322 نفر بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ ای چندمرحله‌ ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه‌ی عزت نفس کوپر اسمیت، پرسش‌نامه‌ی معنویت پارسیان و دونینگ و پرسش‌نامه‌ی احساس غربت آرچر است. داده‌های پژوهش نیز با استفاده از روش‌های آمار توصیفی، ضریب همبستگی و رگرسیون تحلیل شد. در این پژوهش همه‌ی موارد اخلاقی رعایت شده است. علاوه‌براین، نویسندگان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داده که بین عزت نفس و احساس غربت (0.10>p) و همچنین بین معنویت‌گرایی و احساس غربت (0.001>p)، رابطه‌ی منفی معنادار وجود دارد و معنویت گرایی می تواند میزان احساس غربت دانشجویان خوابگاهی را پیش بینی کند (0.100>p).

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش می‌توان معنویت گرایی و عزت نفس را ابزاری مکمل برای کاهش احساس غربت در نظر گرفت و برای کاهش احساس غربت در دانشجویان خوابگاهی به این متغیّرها توجه داشت