بررسی تاثیر اعمال ویبریشن بر آزردگی عضلانی تاخیری بعد از فعالیت های اکسنتریک

مواد و روش ها: 50 نفر داوطلب سالم (25 مرد و 25 زن) غیر ورزشکار، به طور تصادفی در دو گروه 12 ,n=25) vt مرد و 13 زن با میانگین سنی 12 ,n=25) non-vt ,(20.6±1.9 زن و 13 مرد با میانگین سنی 2.1±20.6) قرار گرفتند. حداکثر قدرت انقباض ارادی ایزومتریک عضله چهار سررانی پای راست و چپ و آستانه درد فشاری در 5، 10 و 15 سانتی متر بالای پاتلا و همین طور در وسط عضلات کاف هر دو پا اندازه گرفته و ثبت شد. در گروه vt از دستگاه vt با فرکانس 50 hz برای اعمال لرزش روی عضلات چهار سررانی، کاف و همسترینگ ها هر دو پا هر یک به مدت 1 دقیقه استفاده شد؛ سپس از داوطلبان در هر دو گروه آزمایشی خواسته شد که به مدت 30 دقیقه روی تریدمیل با شیب 10 درجه رو به جلو و پایین با سرعت 4 کیلومتر حرکت کنند تا اثرات ناشی از ورزش اکسنتریک مشابه پایین رفتن از شیب تپه ظاهر شود. بیست و چهار ساعت پس از انجام ورزش اکسنتریک، اندازه گیری های فوق مجددا تکرار شد و علاوه بر آن سطح آنزیم کراتین کیناز (ck) خون به طور آزمایشگاهی و همچنین سطح درد و آزردگی عضلانی نیز با استفاده از مقیاس vas مورد ارزیابی قرار گرفت.