نقش ایران در گردشگری درمانی جهان اسلام با تأکید بر طبیعت درمانی: کارکردها، چالش ها و راهکارها

توریسم، صنعتی درآمدزا و با صرفه اقتصادی بسیار که با ایجاد تبادلات فرهنگی و اجتماعی میان ملل مختلف مورد توجه می باشد و فرصت های مناسبی برای ورود به عرصه تجارت بین المللی را فارغ از سطح توسعه یافتگی کشورها فراهم می آورد. امروزه گردشگری درمانی به منظور بهره گیری از فواید درمانی و تاثیرات جسمی و روانی مناطق خاص مورد توجه گردشگران قرار گفته است. کشور ایران در این زمینه دارای توانمندیهای همچون داروهای نو ترکیبی، سلول های بنیادین، درمان های چشم پزشکی و سرطانها، همچنین هزینه کم پزشکی نسبت به کشورهای اروپایی و آمریکایی، هزینه کم اقامتی نسبت به منطقه، وجود اشتراکات دینی و پتانسیل های طبیعی همچون تنوع اقلیمی بعنوان کشوری چهار فصل، لجن درمانی، ماسه درمانی، گل فشانها و در حوزه آب درمانی وجود بیش از 1000 چشمه آب معدنی و دیگر جاذبه های طبیعی که پتانسیل لازم را در زمینه گردشگری درمانی دارا می باشد. اما توسعه این حوزه از گردشگری آن طور که باید و شاید مورد توجه نهادهای متولی امر قرار نگرفته است و به تبع آن در سطح کسب و کار نیز مجموعه های خصوصی و موفق پای نگرفته است. هدف این پژوهش پاسخ به چرایی و توسعه نیافتگی گردشگری درمانی و عوامل مرتبط بر آن می باشد. در این دیدگاه، توسعه گردشگری درمانی با استفاده از منابع موجود به گونه ای است که ضمن پاسخ دادن به نیازهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و انتظارات گردشگران بتواند وحدت و یکپارچگی و رفاه مردم را تامین کرد. روش پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها توصیفی - تحلیلی می باشد و ضمن تحلیل وضعیت صنعت گردشگری درمانی در ایران به نقش، کارکردهای آن موانع و راهکارهای ایجاد صنعت گردشگری درمانی در ایران می پردازد.