بررسی تاثیر تمرینات تنفسی بر میزان اشباع اکسیژن خون شریانی و الگوی تنفسی در بیماران مبتلا به بیماری های مزمن انسدادی ریه

زمینه و هدف: تنفس یکی از فرآیندهای حیاتی موجود زنده می باشد، که باعث ورود اکسیژن به بدن و خروج دی اکسید کربن از آن می شود. این فرآیند در بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری های مزمن انسدادی ریه (copd) دچار اختلال می شود. مهم ترین روش به حداقل رساندن اختلال ایجاد شده انجام شده انجام مانورهای تنفسی است که باعث نوتوانی ریوی می شوند. لذا به منظور تعیین تاثیر تمرینات تنفسی به عنوان یکی از مانورهای تنفسی بر میزان اشباع اکسیژن خون شریانی (o2sat) و الگوی تنفسی در بیماران مبتلا به بیماری های مزمن انسدادی ریه در بخش های داخلی بیمارستان شهید بهشتی کاشان این تحقیق انجام گرفت.

روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد است که در آن تاثیر تمرینات تنفسی بر میزان o2sat و الگوی تنفسی در 60 بیمار مبتلا به copd بررسی شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. ابتدا اطلاعات دموگرافیک و پایه، تعداد تنفس (rr) و ریتم تنفس در برگ مصاحبه ثبت شد. توسط دستگاه پالس اکسیمتری میزان o2sat اندازه گیری و ثبت گردید. سپس تمرینات تنفسی آموزش داده شد و از بیماران خواسته شد به مدت 10 دقیقه تنفس با لب های غنچه شده را انجام دهند. بلافاصله پس از انجام تمرینات، 5، 10، 15، 20، 30 و 60 دقیقه بعد، مجددا میزان rr ,o2sat و ریتم تنفس اندازه گیری و ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون های غیرپارامتریک جفت، ویلکاکسون و مک نمار استفاده شد.