بررسی اپیدمیولوژیک بیماری مننژیت در استان کردستان از ابتدای سال 1381 تا پایان سال 1383

روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری آن شامل کل بیماران بستری شده با تشخیص مننژیت از ابتدای سال 1381 تا آخر سال 1383 در بیمارستان های سطح استان کردستان بوده است. روش نمونه گیری سرشماری و ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیست بوده است که بر اساس اسناد و مدارک موجود در پرونده بیماران تکمیل شده است.

یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که از 161 مورد بیمار مبتلا به مننژیت 107 مورد با تشخیص مننژیت باکتری یال (66.5%) و 54 مورد مننژیت ویرال بوده است (33.5%) و 104 مرد مرد (64.6%) و 57 مورد زن (35.4%) بوده است. بیشترین گروه سنی ومبتلا 4-0 سال می باشد (34.6%). علایم بالینی شایع به ترتیب شامل تب، سردرد، تهوع، استفراغ و علایم تحریک مننژ بود که در بیش از 80% موارد 2 تا 3 علامت را با هم داشته اند. 11 مورد مرگ ناشی از مننژیت (6.8%) که 7 مورد آن باکتری یال و 4 مورد ویرال بوده است. عوامل زمینه ساز در 12 مورد یافت شد (7.4%) که شامل تروما به سر و عمل جراحی مغز و اعصاب و شکستگی قاعده جمجمه و اوتیت میانی بوده است. اسمیر مایع csf در 25 مورد (23.4%) مثبت شد که شامل 17 مورد دیپلوکوک گرم منفی و 8 مورد کوکسی گرم مثبت بوده است. کشت csf در 14 مورد (8.6%) مثبت شد که 11 مورد مننگوکوک و 3 مورد پنوموکوک رشد کرد.