مقایسه اثر رمی فنتانیل و پروپوفول بر درد و همودینامیک در بیماران تحت جراحی کاتاراکت به روش فیکوامولسیفیکاسیون با بی حسی موضعی

زمینه و هدف: این مطالعه به منظور مقایسه اثرات پروپوفول و رمی فنتانیل بر درد و همودینامیک بیماران طی جراحی کاتاراکت به روش فیکوامولسیفیکاسیون تحت بی حسی سطحی انجام شد.

روش بررسی: بعد از تایید کمیته اخلاق دانشگاه، در یک مطالعه کار آزمایی بالینی دوسوکور 100 بیمار کاندید فیکوامولسیفیکاسیون بر اساس جدول اعداد تصادفی در دو گروه 50 نفره قرار گرفتند. بیماران در گروه پروپوفول به میزان 3 میلی گرم/کیلوگرم/ ساعت و بیماران در گروه رمی فنتانیل به میزان 3 میکروگرم/کیلوگرم/ ساعت دارو دریافت نمودند. مدت زمان جراحی، تغییرات در فشار خون و ضربان قلب، تعداد موارد تضعیف سیستم تنفسی (o2 sat<90%) و تهوع استفراغ، درد حین عمل، رضایت جراح و اطلاعات دموگرافیک بیماران ثبت گردیدند. از آزمون های آماری t مستقل و t جفت وx²  جهت تحلیل داده ها استفاده گردید.

یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد بیماران از لحاظ سن، جنس و مدت زمان انجام عمل جراحی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند. فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و ضربان قلب در گروه پروپوفول به صورت معنیداری کاهش یافت (p<0.05) ولیکن این تغییرات در گروه رمی فنتانیل محسوس نبود. بیماران در گروه پروپوفول بصورت معنیداری بیش از گروه رمی فنتانیل درد داشتند (p=0.001). میزان رضایت جراح در گروه رمی فنتانیل به صورت معنیداری بیشتر از گروه پروپوفول بود (p=0.01). دو بیمار در گروه رمی فنتانیل دچار تضعیف سیستم تنفسی شدند ولیکن تفاوت معنیداری بین دو گروه وجود نداشت (p=0.24) و هیچ بیماری در دو گروه دچار تهوع و استفراغ نشد.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد با دوز مصرف شده طی این مطالعه، رمی فنتانیل در مقایسه با پروپوفول منجر به بی دردی بیشتر، همودینامیک پایدارتر و رضایت بیشتر جراح شده است. در حالیکه این دوز دارو تضعیف سیستم تنفسی و تهوع استفراغ قابل توجهی به همراه نداشت.