اثر سیستامین بر شکل پذیری سیناپسی ناشی از تحریک تتانیک و زوج پالس در ناحیه ca1 هیپوکمپ موش صحرایی

اثر سیستامین به عنوان عامل تخلیه کننده سوماتواستاتین بر شکل پذیری سیناپسی ناشی از تحریک تتانیک و زوج در ناحیه ca1 مقاطع زنده هیپوکمپ موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها روی مقاطع هیپوکمپ سه گروه jntact، دریافت کننده سالین (1 ml/kg ,s.c.) و دریافت کننده سیستامین (200 mg/kg ,s.c.) انجام شد. برای القای ltp، از تحریک تتانیک pbs استفاده شد و پتانسیل های میدانی شامل پتانسیل پس سیناپسی تحریکی (excitatory post-synaptic potential, pepsp) و پتانسیل عمل (population spike, ps) تجمعی در ناحیه ca1 ثبت گردید و برای اعمال زوج پالس از تحریکات با فواصل بین پالسی 10، 20، 60، 120، 240، 360 و 480 میلی ثانیه استفاده شد و شاخص تحریک دوپالسی برای (ppi) population spike ,(epi) epsp ناحیه ca1 محاسبه گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که در زمان های 5، 15، 30 و 60 دقیقه بعد از تحریک تتانیک دامنه ps افزایش یافت و در زمان 60 دقیقه بعد از تحریک تتانیک، افزایش معنی دار دامنه ps برای همه شدت های تحریک و در هر سه گروه مشاهده گردید. اندازه ltp در گروه سیستامین نسبت به گروه های intact و سالین کمتر بود و اندازه ltp در گروه سالین نسبت به گروه های intact و سیستامین بیشتر بود. متوسط epi در فاصله بین پالسی 10 میلی ثانیه برای گروه intact، بزرگتر از 1 و برای گروه های سالین و سیستامین، کوچکتر از 1 بود و متوسط epi در گروه سیستامین به طور معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد. متوسط ppi در فاصله بین پالسی 410 میلی ثانیه در گروه intact، افت معنی دار ppi را نشان دادند. متوسط ppi فاصله بین پالسی 20 میلی ثانیه برای گروه های intact و سالین، بزرگتر از 1 و برای گروه سیستامین، کوچکتر از 1 بود و سیستامین نسبت به گروه های سالین و intact، افت معنی دار ppi را نشان دادند. در فواصل بین پالسی 480-60 میلی ثانیه، متوسط ppi برای هر سه گروه بزرگتر از 1 بود و اختلاف معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد. از این مطالعه، می توان نتیجه گرفت که سیستامین، آمادگی ناحیه ca1 هیپوکمپ موش صحرایی را برای شکل پذیری سیناپسی ناشی از تحریک تتانیک و زوج پالس تغییر می دهد.