عوامل موثر بر میزان موفقیت ایمن سازی لکوسیتی درسقط راجعه

سابقه و هدف: سقط خودبخودی شایعترین عارضه بارداری است. ایمن سازی با سلول های تک هسته ای پدری به عنوان یک درمان مطرح شده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی سودمندی این روش و تولید آنتی بادی های anti-paternal به عنوان یکی از رویکردهای درمانی در سقط راجعه، طراحی شد.

مواد و روش ها: در این مطالعه که به صورت historical cohort طراحی شده بود، پرونده 549 بیمار که به دلیل سقط راجعه به مدت 2 سال، در مرکز ناباروری صارم تحت ایمن سازی لکوسیتی قرار گرفته بودند، بررسی شد. دو هفته پس از آخرین تزریق، آزمون wbc crossmatch جهت یافتن آنتی بادی سیتوتوکسیک ضد پدری (apca) صورت گرفت. با استفاده از پرسشنامه های از پیش طراحی شده، اطلاعات دموگرافیک و سایر اطلاعات ضروری از طریق پرونده، یا تماس تلفنی جمع آوری شد.

یافته ها: نتایج حاصل از wbc crossmatch در 93 بیمار (16.9 درصد) مثبت و در 456 بیمار (83.1 درصد) منفی بود. از 93 بیماری که نتیجه wbc crossmatch آنها مثبت بود، وقوع بارداری در 60 بیمار (64.5 درصد) از طریق سنجش میزان ß-hcg به اثبات رسید. از این تعداد 49 بیمار (81.7 درصد) به موفقیت بالینی (حاملگی حداقل 28 هفته) نیز دست یافتند. تعداد فرزند دارای بیشترین تاثیر مثبت و نسبت فامیلی زوجین دارای بیشترین تاثیر منفی در مثبت شدن wbc crossmatch می باشد.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد تولید apca متعاقب ایمن سازی، با افزایش احتمال زایمان زنده همراه بوده است. پاسخ درمانی در این مطالعه در حد قابل قبول بود. انجام مطالعات وسیعتر با گروه کنترل توصیه می شود.