• ارائه روشی برای انتخاب بهترین گزینه کاربری استفاده از پساب بر پایه روش تصمیم گیری چند شاخصه (معرفی روش ویکور)

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1397/07/30
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1397/07/30
    • تعداد بازدید: 175
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    ارائه روشی برای انتخاب بهترین گزینه کاربری استفاده از پساب بر پایه روش تصمیم گیری چند شاخصه (معرفی روش ویکور)

    مقدمه: در پژوهش حاضر، با استفاده از پیشینه تحقیق، گزینه های استفاده مجدد از پساب معرفی گردیده و سپس چالش های استفاده از پساب در دو جنبه عمومی (جنبه های فنی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی) و جنبه مختص هر گزینه (گزینه های کشاورزی، آّبیاری فضای سبز، صنعت، تغذیه آب زیر زمینی، زیست محیطی و غیر شرب شهری) بررسی شده است. سپس روشی جهت تعیین بهترین گزینه استفاده از پساب با در نظر گرفتن توامان 4 معیار اصلی فنی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی معرفی شده و توضیح داده شده است. در نهایت تجربیات استفاده از این روش در تعیین بهترین گزینه استفاده از پساب بیان شده است. روش: ابتدا مراحل روش تصمیم گیری چند معیاره تبیین شده و سپس پیشینه پژوهش استفاده از روش ویکور در انتخاب بهترین گزینه استفاده از پساب بررسی شده است. نتیجه گیری: با توجه به پیشینه تحقیق انتخاب بهترین گزینه استفاده از پساب نیاز به در نظر گرفتن 4 معیار اصلی فنی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی دارد که هر بخش نیز شامل یک یا چند زیر معیار می باشد. بنابراین جهت در نظر گرفتن توامان این معیارها و زیر معیارها برای انتخاب بهترین گزینه استفاده از پساب، نیاز به روش های تصمیم گیری چند معیاره خواهیم داشت. از بین این روش ها، روش ویکور برترین روشی است که می توان اتخاذ نمود. این روش برای بهینه سازی چند معیاره سیستم های پیچیده توسعه یافته است. این روش روی دسته بندی و انتخاب از یک مجموعه گزینه ها تمرکز داشته و جواب های سازشی را برای یک مسأله با معیارهای متضاد تعیین می کند، به طوری که قادر است تصمیم گیرندگان را برای دستیابی به یک تصمیم نهایی یاری دهد. در اینجا جواب سازشی نزدیکترین جواب موجه به جواب ایده آل است که کلمه سازش به یک توافق متقابل اطلاق می گردد. در واقع مدل ویکور از طریق ارزیابی گزینه ها بر اساس معیارها، گزینه ها را اولویت بندی یا رتبه بندی می کند. در این مدل معیارها وزن دهی نمی شوند بلکه معیارها از طریق روش های دیگر ارزیابی می شود و سپس گزینه ها بر اساس معیارها و با ترکیب در ارزش معیارها، ارزیابی شده و رتبه بندی می شوند. تفاوت اصلی این مدل با مدل های تصمیم گیری سلسله مراتبی یا شبکه ای این است که بر خلاف آن مدل ها، در این مدل ها مقایسات زوجی بین معیارها و گزینه ها صورت نمی گیرد و هر گزینه مستقلا توسط یک معیار سنجیده و ارزیابی می گردد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم