تاثیر آموزش خودمراقبتی بر کاهش هموگلوبین a1c در بیماران دیابتی

سابقه و هدف: دیابت یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی جهان محسوب می شود. علی رغم اینکه در بسیاری از بیماری ها پزشکان بیماری را کنترل می کنند و بیمار مصرف کننده ای غیرفعال است، اما بیماری دیابت یکی از بیماری هایی است که سهم عمده درمان آن بر عهده خود بیمار است. برای نشان دادن اهمیت خودمراقبتی در کنترل قندخون بیماران دیابتی، این مطالعه با هدف تاثیر برنامه خودمراقبتی بر کاهش هموگلوبین (hba1c) a1c بیماران دیابتی شهر اصفهان انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی است که در آن 60 بیمار دیابتی نوع 2 پس از انتخاب، به طور تصادفی در دو گروه آزمون (30 نفر) و شاهد (30 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمون پس از 4-3 جلسه آموزش خودمراقبتی در مورد تزریق انسولین و مصرف دارو، رژیم غذایی، کنترل گلوکز و ... به مدت 3 ماه پیگیری شدند و به منظور کنترل اجرای برنامه آموزشی چک لیست هایی در اختیار آنها قرار می گرفت که هر دو هفته یکبار جمع آوری و کنترل می شد. در این مدت گروه شاهد به روش معمول به مراقبت می پرداختند. معیار کنترل مراقبت از خود در بیماران، اندازه گیری هموگلوبین a1c بود که قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد.

یافته ها: یافته ها نشان داد که میزان هموگلوبین a1c در دو گروه قبل از مداخلات تفاوت معنی داری نداشت، ولی پس از گذشت 3 ماه از مداخله، در گروه آزمون کاهش معنی داری مشاهده شد.

نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد خودمراقبتی در بیماران دیابتی نقش بسزایی در کنترل دیابت و کاهش هموگلوبین a1c دارد، بنابراین آموزش این نوع مراقبت حایز اهمیت خواهد بود.