کارکرد خانواده در بیماران دچار اختلال هویت جنسی

روش بررسی: این پژوهش به روش مقطعی مقایسه ای و از نوع مورد-شاهدی و با نمونه گیری در دسترس انجام شد که در آن تعداد 37 نفر از مراجعه کنندگان به سازمان پزشکی قانونی که تشخیص اختلال هویت جنسی، توسط کمیسیون روانپزشکی در آنها محرز شده بود، پرسشنامه های اطلاعات فردی و ابزار سنجش خانواده که ابزاری برای بررسی کارکرد خانواده است را تکمیل نمودند (گروه نمونه) و با روش همسان سازی 37 نفر از افراد در دسترس که با ارزیابی روانپزشک فاقد هر گونه اختلال روانپزشکی بودند نیز به عنوان گروه مقایسه پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از آزمون تی برای گروه های مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: نتایج نشان داد که «کارکرد خانواده» (p=0.034) و همچنین ابعاد کارکردی «آمیختگی عاطفی» (p=0.03)، «کنترل رفتار» (p=0.021) و «پاسخگویی عاطفی» (p=0.009) در گروه نمونه نسبت به گروه مقایسه دارای اختلاف معنادار و از کارایی پایین تری برخوردار بود، در حالی که این تفاوت در مورد ابعاد کارکردی «نقش ها» (p=0.15)، «حل مسئله» (p=0.16) و «ارتباط» (p=0.066) به طور معنادار به چشم نمی خورد.

نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش وجود اختلال هویت جنسی در افرادی که دچار مسائل و مشکلات عاطفی، احساسی و هیجانی بیشتری در خانواده هستند محتمل تر و کمک گسترده به این افراد از طریق مداخلات خانوادگی می تواند موثر واقع شود. همچنین آگاهی دادن به خانواده ها در مورد نیازهای عاطفی و تربیتی فرزندان، احتمال بروز این اختلال را کاهش می دهد.