تاثیرات فیزیولوژیک تمرینات بدنی مقاومتی و استقامتی بر بیماران مبتلا به بیماری های قلبی-عروقی

هدف این مقاله مروری، ارائه شواهد علمی در خصوص آنکه چگونه تمرینات مقاومتی و هوازی کلید اصلی سلامتی، آمادگی جسمانی و طول عمر است و دلایلی که چرا هر دو نوع تمرین موجود در برنامه فعالیت جسمانی جهت افزایش ظرفیت تمرینی بیماران قلبی-عروقی مناسب است، می باشد. هم اکنون بیماری های قلبی-عروقی از دلایل اصلی مرگ و میر بیماری زایی در سراسر دنیا هستند. هر چند که عوامل ژنتیکی و سن از عوامل تعیین کننده مهم و خطرساز این بیماری ها هستند، لیکن سایر عوامل شامل فشارخون، افزایش کلسترول خون، مقاومت در برابر انسولین، دیابت و مشکلات موجود در شیوه زندگی نظیر سیگار کشیدن و رژیم غذایی نیز جزء عوامل خطرساز مرتبط با بیماری محسوب می شوند. پژوهش ها نشان می دهند که نوتوانی قلب در کاهش خطر مرگ پس از سکته قلبی مهم بوده و تجویز انواع تمرینات موجب بهبود حداکثر اکسیژن مصرفی می گردد و احتمالا کیفیت زندگی بیماران قلبی-عروقی را بهبود می بخشد. یافته ها بیانگر آن است که بیماران عروق کرونر دچار کاهش حداکثر توان هوازی، قدرت عضلانی، کیفیت زندگی و فعالیت زندگی و فعالیت بدنی هستند که منجر به افزایش خطر شیوع عوامل خطرساز این بیماری می شود که با افزایش سن افزایش می یابند. تمرینات بدنی موجب افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی و قدرت عضلانی شده و ممکن است موجب بهبود کیفیت زندگی شوند. امروزه تمرینات بدنی جزء مهم درمان بیماری عروق کرونری محسوب می شود که موجب افزایش ظرفیت عملکردی، کیفیت زندگی و پیش آگهی بیماری می گردد و به طور روزافزون در برنامه های درمانی این بیماران مورد استفاده قرار می گیرد.