مدل های پیش بینی عملکرد قیرهای اصلاح شده با پودر لاستیک و اهمیت مولفه های بهبود آن بر پایه آنالیز حساسیت

امروزه با افزایش بار ترافیک و اثرات نامطلوب جوی، انواع مختلفی از خرابی ها در سطح جاده ها اتفاق می افتد که بخش عمده ای از آن مربوط به خواص رئولوژیکی قیر و آسفالت می باشد. منابع محدود نفت و هزینه های زیاد تولید و کنترل کیفی قیر، موجب شده که جهت بدست آوردن منافع اقتصادی توجه بیشتری به اصلاح قیر شود. در سال های اخیر با توجه به هزینه های بسیار زیاد به کارگیری پلیمرهای خالص، استفاده از مواد پلیمری ضایعاتی با هدف اصلاح خواص قیر مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش با هدف تعیین متغیرهای تاثیرگذار بر عملکرد قیرهای اصلاح شده با پودر لاستیک، از سه نوع مش بندی متفاوت (مش شماره (14، 40 و 50) و در درصدهای وزنی مختلف (10 و 15 درصد) در ترکیب با چهار نوع قیر متفاوت با درجه نفوذ 70-60، 100-85 و دو ترکیب قیر 100-85 و ماده قیر پایه (vb) استفاده شده است. با انجام آزمون های درجه نفوذ و نقطه نرمی تاثیر هر متغیر بر عملکرد قیر مورد سنجش قرار گرفته است. همچنین با انجام تحلیل anova و آنالیز حساسیت، میزان تاثیرگذاری هر متغیر بر بهبود قیر مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس مدل های رگرسیون جهت پیش بینی و اعتبارسنجی متقابل جهت صحت نتایج ارائه شده است.نتایج آزمایش ها و تحلیل های آماری نشان داد پودر لاستیک موجب بهبود خواص قیر شده و مشخص گردید که این میزان بهبود متاثر از نوع قیر پایه، درصد و اندازه مش پودر لاستیک می باشد. همچنین با اعتبارسنجی مدل های ارائه شده ضریب همبستگی بالایی بین مقادیر پیش بینی و بدست آمده از آزمایش مشاهده شد.