مداخله اجتماعی به منظور ارتقای سلامت دهان با توجه به باورها، سنت ها و رفتارهای روستاییان یحیی آباد قزوین

زمینه: نتایج یک مطالعه کیفی در مورد باورها، سنت ها و رفتارهای مادران و معلمان در رابطه با سلامت دهان کودکان در مناطق روستایی قزوین در سال 1384 نشان داد که پای بندی به آداب و سنن غلط به بروز مشکلات متعدد در رعایت نکات بهداشتی در میان روستاییان منجر می شود.

هدف: مطالعه به منظور ارزیابی اثر برنامه های آموزش سلامت دهان بر نگرش و عملکرد  مردمم روستای یحیی آباد قزوین انجام شد.

مواد و روش ها: در این پژوهش کیفی مداخله ای که در سال 1385 انجام شد تعداد 50 تا 70 نفر در قالب دو گروه مادران و معلمان دانش آموزان مدارس ابتدایی روستای یحیی آباد در کارگاه های آموزشی شرکت نمودند. مسواک، خمیر و نخ دندان بین کودکان و خانواده ها توزیع شد. طی یک دوره 8 ماهه علاوه بر آموزش مداوم با تکیه بر جنبه های مثبت و منفی باورها و عملکرد مردم در زمینه سلامت دهان، تاثیر آموزش در جلسه های بحث گروهی ارزیابی شد.

یافته ها: برنامه آموزشی موجب ارتقای سطح دانش و مهارت مادران و معلمان در رابطه با سلامت دهان شد. اگرچه تاثیر آن بر باورها و عملکرد مردم کم بود ولی بیش تر آنها خوددرمانی های نادرست سنتی را ترک کردند. توزیع مسواک و خمیر و نخ دندان تنها در کوتاه مدت باعث جلب انگیزه کودکان برای مراقبت از دندان ها باشد. معلمان نقش خود را در زمینه تقویت رفتار مناسب در دانش آموزان ایفا نکردند.

نتیجه گیری: اگرچه افزایش آگاهی و دانش والدین و معلمان برای ارتقای سلامت دهان ضروری است، اما به تنهایی برای دستیابی به رفتارهای مطلوب بهداشتی کافی نیست.