بررسی غلظت سرمی tnf-α در بیماران مبتلا به هپاتیت c مزمن و ارتباط آن با ایجاد فیبروز کبدی

سابقه و هدف: پلی مرفیسم های ژن tnf می توانند بر فعالیت ویروس هپاتیت c در بیماری مزمن کبدی تاثیر بگذارند. در این مطالعه ارتباط بین سطح سرمی tnf-α و بیماری هپاتیت مزمن c مورد بررسی قرار گرفت.

روش بررسی: ارتباط بین سطح سرمی tnf-α و مرحله بندی فیبروز/نکروز التهابی و همچنین ارتباط آن با اندکس های آنتروپومتریک (اندکس توده بدن (bmi)، نسبت دور کمر به لگن(whr) ، دور کمر، دورلگن، سن و جنس)، اندکس های بیوشیمیایی (سطح سرمی تری گلیسیرید، کلسترول alt, ast, homa-ir, fbs، انسولین، پپتیدc-، سطح homa-ir ، شمارش پلاکت و (inr و سایر یافته های آسیب شناسی (رسوب آهن در کبد، استئاتوز) در 60 بیمار مبتلا به هپاتیت c بررسی شد.

یافته ها: میانگین سنی بیماران در زمان مطالعه 36.6±11.8 سال و میانگین سنی بیماران در زمان تشخیص هپاتیت 34.9±10.6 c سال بود. 50 بیمار (83.3%) مرد و 10 بیمار (16.7%) زن بودند. میانگین سطح سرمی 31.13±30 pg/ml tnf-α (محدوده طبیعی: (5-66 pg/ml بود. سطح سرمی tnf-α ارتباط معنی داری با متغیرهای دموگرافیک (سن، وزن، قد، whr, bmi، دور کمر و دور ران)، متغیرهای بیوشیمیایی (تری گلیسیرید، کلسترول، homa-ir, fbs، انسولین، پپتید c، پلاکت، inr، فریتین، ترانسفرین، آهن سرم) و نمره دهی آسیب شناسی، grade, stage و وجود استئاتوز و رسوب آهن در کبد نداشت. سطح سرمی tnf-α با مصرف مواد مخدر و الکل ارتباط آماری معنی داری داشت (به ترتیب (p=0.017, p=0.008. با استفاده از مدل رگرسیون خطی،fbs ، تری گلیسیرید، آهن سرم، پپتید c، قد و بیلی روبین توتال و مستقیم ارتباط معنی داری با سطح سرمی tnf-α داشتند (به ترتیب (p=0.045, p=0.046, p=0.049, p=0.04, p=0.12, p=0.12, p=0.12

نتیجه گیری: tnf-α سرمی با قند ناشتای خون، تری گلیسیرید، آهن سرم، پپتید c، بیلی روبین توتال و مستقیم، قد، مصرف الکل و مواد مخدر در ارتباط است و ارتباط معنی داری با مرحله بندی فیبروز/ نکروز التهابی کبد ندارد.