مقایسه روش مستقیم و روش قاب معادل در طراحی دال های بتن آرمه

دال ها از اعضای اصلی سازه ای هستند و تقریبا قسمت قابل ملاحظه ای از سازه را تشکیل می دهند پس بایستی به گونه ای طراحی شوند که لنگرهای خمشی و نیروهای برشی وارده را به خوبی تحمل کنند، روش ها مختلفی برای محاسبه لنگرهای وارده به دال وجود دارد که از بین این روش ها می توان به روش مستقیم و روش قاب معادل اشاره کرد که از روش های متداول در طراحی دال های دو طرفه بتن آرمه هستند که اولین بار در سال 1971 توسط aci معرفی شدند. در این مقاله قصد داریم دو روش مذکور را از نظر اقتصادی و لنگرهای وارده بر آن مقایسه کنیم، برای این کار دال 3 دهانه در 3 دهانه ای را که هر پانل آن در چهار طرف بر روی تیرهای با سختی نسبی زیادی تکیه داده است را به گونه ای انتخاب می کنیم که شرایط طراحی هر دو روش مستقیم و قاب معادل و دو طرفه بودن را دارا باشد و سپس طول دهانه شرقی غربی را به صورتی تغییر می دهیم که نسبت عرض به طول دال در همه پانل ها برابر 0.5، 0.6، 0.7، 0.8، 0.9 و 1 باشد. در تحلیل دال ها برای هر یک از نسبت های قید شده ابعاد تیر، ستون، ضخامت و بارگذاری یکسان می باشد، همچنین برای طراحی دال ها از آیین نامه بتن ایران استفاده شده که نتایج نشان می دهد که برای دال های مورد بررسی با توجه به الگوی قطع آرماتورها در شرایط یکسان روش قاب معادل نسبت به روش مستقیم آرماتور مصرفی کمتری مورد نیاز است.