مقایسه دو روش رنگ سنجی mtt و تریپان بلو در تعیین سیتوتوکسیسیتی کال پروتکتین بر سلول های سرطانی معده انسان در شرایط آزمایشگاهی

هدف: سنجش میزان بقاء و تکثیر سلولی در تعیین میزان اثر داروهای ضدسرطانی بر روی سلول ها امری مهم به نظر می رسد که در این خصوص روش های متعددی استاندارد شده است. کال پروتکنین متالوپروتئینی است که در سیتوزول نوتروفیل، ماکروفاژ، لنفوسیت و سلول های اجدادی ماکروفاژها وجود دارد و اثر مهاری آن در برخی سرطان ها گزارش شده است و نشان داده شده که کال پروتکتین می تواند به عنوان یک عامل درمانی در سرطان مطرح باشد. کال پروتکتین دارای نقش های ضدباکتری، ضدقارچ، تعدیل کننده ایمنی و خواص ضدتکثیر و شیموتاکتیک می باشد. در این مطالعه دو روش رنگ سنجی mtt و تریپان بلو در تعیین سیتوتوکسیسیتی کال پروتکتین بر سلول های سرطانی معده انسان در شرایط آزمایشگاهی مقایسه شده است.

روش بررسی: کال پروتکتین از سلول های نوتروفیل انسان با روش های گروماتوگرافی تخلیص شد. در این مطالعه از رده سلولی سرطان معده (ags) در محیط کشت rpmi، حاوی fbs 10% استفاده شده است. تعداد سلول های مورد مطالعه در این آزمایش حدود 10000 سلول بوده است که در حضور غلظت های مختلف 400μg/ml ,200, 100, 50, 25  از پروتکتین در فواصل زمانی 24، 48 و 72 ساعت انکوبه شده اند. جهت بررسی اثر مهاری کال پروتکتین بر رشد سلول از دو روش رنگ سنجی mtt assay و تریپان بلو (trypan blue) استفاده شده است.

یافته ها: نتایج حاصل از بررسی اثر کال پروتکتین بر میزان مرگ و میر سلول های ags نشان داد که همبستگی معنی داری بین دو روش mtt و تریپان بلو وجود دارد (p<0.01) به طوری که lc₅₀ این دارو در همه فواصل زمانی انکوباسیون در روش mtt پایین تر از تریپان بلو می باشد. lc₅₀ کال پروتکتین بر سلول های ags در روش رنگ سنجی تریپان بلو در فواصل زمانی 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب  33μg/ml ,71,141.8 و در روش 9.86 μg/ml, 38.66, 96.78 mtt بود. بعلاوه همبستگی (correlation) بین نتایج بدست آمده در دو روش رنگ سنجی در فواصل زمانی مختلف، مثبت و معنی دار محاسبه شد p<0.01) تا p<0.001).

نتیجه گیری: نتایج حاصل از دو نوع روش مطالعه توکسیسیتی کال پروتکتین بر سلول های سرطانی معده هماهنگ بوده ولی روش mtt از حساسیت بالاتری برخوردار می باشد و با توجه به اجرای آسانتر در روش mtt می توان این روش را مناسب، دقیق و سریع معرفی کرد.