• بررسی تاثیر مسدود کردن گیرنده رایانیدینی (ryr) با رایانیدین بر فعالیت پیس میکری گره سینوسی-دهلیزی و دهلیزی-بطنی سالم و دست نخورده قلب موش صحرایی (rat)

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1395/06/17
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1395/06/17
    • تعداد بازدید: 354
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    هدف: این مطالعه به منظور تعیین اثرات مهار گیرنده رایانیدینی بر فعالیت الکتریکی گره های سینوسی-دهلیزی و دهلیزی-بطنی موش صحرایی طراحی شد.

    روش بررسی: روش مطالعه تجربی است و از دو میکروالکترود فلزی جداگانه برای ثبت خارج سلولی فعالیت الکتریکی استفاده شد. اثرات رایانیدین بر فعالیت الکتریکی گره ها با اندازه گیری طول دوره قلبی یا cycle ength مورد بررسی قرار گرفت. از تست آماری t دانشجویی مستقل و جفت شده بنا به ضرورت برای آنالیز داده ها استفاده شد.

    یافته ها: مهار گیرنده رایانیدینی توسط رایانیدین با غلظت 2 میکرومولار موجب افزایش طول دوره قلبی در گره سینوسی-دهلیزی (n=9) از 27±283.75 به 82±412.50 هزارم ثانیه و در گره دهلیزی-بطنی (n=9) از 195±561.25 به 400±1570 هزارم ثانیه شد. این تغییرات بر حسب درصد به ترتیب 12.75±39.50 و 57.50±186 می باشد (p<0.05). فعالیت پیس میکری در هیچ یک از نمونه ها متوقف نشد.

    نتیجه گیری: بر اساس نتایج می توان بیان کرد که اولا جریان گیرنده رایانیدینی در هر دو گروه موجود است و از آنجا که فعالیت خودبخودی با مصرف رایانیدین ادامه داشته و متوقف نگردیده بنابراین گیرنده رایانیدینی نقش منحصر بفرد و اجباری نداشته است. ثانیا اثر رایانیدین بر گره دهلیزی-بطنی نسبت به گره سینوسی-دهلیزی بطور معنی داری بیشتر بوده است. این بدین معنی است که نقش گیرنده رایانیدینی در هر دو گره یکسان نیست.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها