ارزیابی ایمنولوژیک اثر عصاره میسلیومی، کونیدی و آنزیم کاتالاز قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس بر میزان تولید نیتریک اکساید در مدل موشی

زمینه و هدف: آسپرژیلوز مهاجم (ia) یکی از بیماری های مهلک و پراهمیت قارچی در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی، دیابتیک، گیرندگان مغز استخوان و بیماران مبتلا به ایدز می باشد. نیتریک اکساید یکی از فرآورده های ضدمیکروبی سلول های فاگوسیتی است که در دفاع غیر اختصاصی دارای اهمیت ویژه ای است. از آنجایی که سیستم دفاعی فرد مبتلا به آسپرژیلوزیس با اشکال میسلیومی وکونیدی و فرآورده های قارچ مواجه می باشد، لذا در این تحقیق اثر تحریکی عصاره میسلیومی، کونیدی و آنزیم کاتالاز قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس بر میزان تولید نیتریک اکساید (no) از نوتروفیل ها و ماکروفاژهای مدل موش بررسی گردید.

مواد و روش ها: ابتدا آنزیم کاتالاز براساس تکنیک کروماتوگرافی تعویض یونی تخلیص گردید. سپس سوسپانسیون قارچی حاوی 10³×1 کونیدی آماده و 40 سر موش balb/c، به چهار گروه تقسیم و با 300 μg از آنزیم کاتالاز، عصاره میسلیومی، کونیدی و ادجوانت به طور مجزا و به طرز داخل صفاقی تلقیح شدند. ماکروفاژهای صفاقی و همچنین نوتروفیل های هر گروه تحت شرایط استریل جدا و در معرض آنزیم کاتالاز تخلیص شده به مقدار 0.5 mg/ml قرار گرفتند. میزان تولید نیتریک اکساید این سلول ها با استفاده از روش گریس و در مایع رویی محیط کشت سلولی اندازه گیری شد.

نتایج و یافته ها: آنالیز یافته ها با تست آنوا(anova)  نشان داد میزان تولید نیتریک اکساید نوتروفیل ها وماکروفاژهای گروه حساس شده با کاتالاز به طور معناداری بیش از سایر گروه ها بود (p≤0.05) کاتالاز با افزایش تولید نیتریک اکساید و در نتیجه افزایش توان کشندگی ماکروفاژها و نوتروفیل ها می تواند در تحریک سیستم ایمنی میزبان علیه عفونت های قارچی از جمله آسپرژیلوس فومیگاتوس می تواند موثر باشد و در طراحی یک مدل واکسن استفاده گردد. در حالیکه فرم کونیدی، عصاره میسلیومی چنین تأثیری نداشت.