بررسی تغییرات سایتوکینهای پیش التهابی و عامل فعالیت التهاب عروقی پس از تمرینات استقامتی منظم

زمینه و هدف: شواهد زیادی نشان می دهندکه سایتوکینهای پیش التهابی و مولکولهای چسبان سلولی که موجب افزایش فعالیت آندوتلیال عروقی می شوند و به عنوان شاخصهای التهابی جدید معرفی گردیده اند، در پیش بینی و پیشگویی بیماریهای قلبی عروقی از حساسیت و دقت بیشتری برخوردار بوده و نقش مهمی در پاتوژنز آترواسکلروز دارند. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات سایتوکینهای پیش التهابی و عامل فعالیت التهاب عروقی پس از تمرینات استقامتی منظم در موشهای ویستار بود.

مواد و روش کار: دراین مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی نر 3 ماهه ویستار در محیطی کنترل شده نگهداری و به طور تصادفی در دو گروه کنترل n=12) با وزن 211±3 گرم) و تجربی n=12) با وزن 208±7 گرم) تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته و هفته ای 3 جلسه با مدت و شدت مشخص اجرا و خونگیری پس از 14 ساعت ناشتا در مراحل مختلف و با شرایط مشابه انجام شد. برای آنالیز بیوشیمیایی و سنجش مقادیر sicam-1 از کیت تجاری الایزا شرکت r&d و برای سنجش مقادیرtnf-α, il-1β  از کیتهای تجاری الایزا شرکت koma استفاده شد. داده های حاصل با استفاده از آزمونهای t وابسته و t مستقل تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری آماری p=0.05 در نظر گرفته شد.

یافته ها: یک جلسه تمرین استقامتی در مقادیر شاخصهای التهابی نسبت به گروه کنترل تغییر معنی داری ایجاد نکرد. پس از 12 هفته، در مقادیر (p=0.028) sicam-1, (p=0.047)tnf-α, (p=0.045)il-1β گروه کنترل افزایش معنی داری دیده شد. در حالی که مقادیر sicam-1, (p=0.016)tnf-α, (p=0.002)1β در گروه تجربی کاهش معنی داری یافت (p=0.000)، و در مقایسه بین گروه های کنترل و تجربی در متغیرهای sicam-1,(p=0.028)tnf-α, (p=0.039)il-1β تفاوت معنی داری مشاهده گردید. (p=0.000)

نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد با توجه به حساسیت و دقت بیشتر شاخصهای التهابی جدید، اندازه گیری این شاخصها، ابزار سودمندی در تشخیص التهاب و اختلالات عروقی و پیشگوی بیماریهای قلبی عروقی است و از طرفی تمری نات استقامتی منظم و طولانی مدت (55 تا 85 درصد (vo₂max با کاهش مقادیر این شاخص ها (sicam-1, tnf-α, il-1β) و کاهش التهاب، در پیشگیری، کنترل و کاهش آترواسکلروز نقش موثری ایفا نماید.