بررسی رابطه حرفه دندانپزشکی و آلودگی دهان با قارچ کاندیداآلبیکانس

زمینه و هدف: با توجه به تماس نزدیک و آلوده کننده ای که دندانپزشکان با حفره دهان دارند، به نظر می رسد که احتمالاً در معرض آلودگی با انواع ارگانیسم ها، از جمله قارچ کاندیدا آلبیکانس هستند. از آنجایی که این قارچ فرص تطلب در موقعیتهای سرکوب ایمنی موجب بیماری می شود. لذا هدف از این مطالعه، تعیین رابطه حرفه دندانپزشکی و آلودگی دهان با قارچ کاندیداآلبیکانس می باشد.

روش بررسی: این مطالعه، یک مطالعه هم گروه (cohort) تحلیلی، آینده نگر می باشد. گروه مورد شامل 96 دانشجوی دندانپزشکی با کشت قارچ دهان منفی و گروه شاهد شامل 96 دا نشجوی غیر گروه پزشکی با کشت قارچ دهان منفی می باشند. از این افراد طی دو مرحله نمونه برداری از سطح پشتی زبان به عمل آمد. مرحله اول برای انتخاب موارد کشت دهانی منفی و مرحله دوم به فاصله دو سال از مرحله اول صورت گرفت. نتایج توسط تست χ² و تست fisher exact و به کمک نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: گروه مورد (دانشجویان رشته دندانپزشکی) با میانگین سنی 19.9 سال، شامل 64 معادل 66.6% دختر و 32 پسر معادل 33.33% بود. گروه شاهد (دانشجویان غیر گروه پزشکی) با میانگین سنی 19.8 سال، شامل 65 دختر برابر 67.70% و 31 پسر برابر 32.29% بود. میزان بروز آلودگی دهان با قارچ کاندیدا در دانشجویان دندانپزشکی، در نمونه برداری مرحله دوم به طور معنی داری بیشتر از دانشجویان غیر گروه پزشکی بود (p=0.04). شانس (odds) آلوده شدن به کاندیدا در دانشجویان دندانپزشکی 2.85 برابر آلوده شدن در دانشجویان غیر گروه پزشکی بود، همچنین میزان بروز آلودگی دهان دانشجویان (در هر یک از دو گروه) با کاندیدا، ارتباطی با جنس نداشت.

نتیجه گیری: پرداختن به حرفه دندانپزشکی را می توان به عنوان یک عامل خطر جهت آلودگی دهان دندانپزشکان با کاندیدا تلقی کرد.