نقش اماکن متبرکه در توسعه صنعت گردشگری مذهبی (مطالعه موردی: امامزاده شاهچراغ شهر شیراز)

با توجه به تجربیات جهانی، گردشگری می تواند موتور محرکه اقتصادی برای کشورهای پیشرفته و در حال توسعه باشد و منافع قابل ملاحظه اقتصادی و اجتماعی را برای نواحی مختلف از راه افزایش درآمد و بهبود زیرساخت ها به ویژه در نواحی حاشیه ای و کمتر توسعه یافته به همراه آورد. با عنایت به اهمیت موضوع گردشگری مذهبی با همه اجزا و گونه های مختلف، به سبب، ویژگی های ساختاری و کارکردی بارز آن، توانسته است در متن گردشگری جهانی جای گیرد، به طوری که حوزه نفوذ آن سراسر جهان را فراگرفته است. ایران نیز به دلیل موقعیت های مذهبی فراوان، مقصدی مناسب به جهت گردشگران مذهبی است، و در این بین شهر شیراز مدفن حضرت میر سید احمد فرزند امام موسی کاظم (ع) معروف به شاه چراغ و برادر امام رضا (ع) یکی از مراکز مهم زیارتی استان فارس و سومین شهر زیارتگاهی بعد از مشهد و قم است که پتانسیل های فراوانی برای جذب گردشگران مذهبی در اختیار دارد. کارکردها و ساختارهای شئون زندگی معنوی (اجتماعی و فرهنگی) و مادی (اقتصادی و فضایی) شهر برخواسته از همین سرشت مذهبی- فرهنگی است. هدف این تحقیق شناخت و بررسی گردشگری مذهبی و نقش اماکن متبرکه به خصوص نقش امامزاده شاهچراغ در توسعه صنعت گردشگری کشور به خصوص منطقه مورد مطالعه می باشد. روش شناسی تحقیق توصیفی و تحلیلی و بر اساس منابع کتابخانه ای می باشد.