ارزیابی توان اکولوژیکی اکوسیستم جنگلی جهت کاربری اکوتوریسم

در کشور ایران اگرچه جنگل های منطقه هیرکانی از اهمیت و جایگاه ویژه ای در بین سایر اکوسیستم ها برخوردار است، اما متاسفانه این منابع ارزشمند به دلایل مختلف روز به روز از نظر کمی و کیفی دستخوش تخریب و فشار فزآینده ای قرار داشته و دارند. آگاهی درباره توان واقعی رویشگاه های جنگلی و طبقه بندی آنها، برنامه ریزی و نحوه انجام اقدامات مناسب را در زمینه مدیریت بهینه این منابع کم نظیر هموار می کند. منطقه مورد مطالعه جنگل آموزشی و پژوهشی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران می باشد که به جنگل خیرود موسوم است. جهت انجام پژوهش حاضر، نقشه نهایی واحدهای زیست محیطی از ترکیب نقشه عناصر پایدار اکوسیستم حاص شد که در این نقشه کلیه ویژگی های پایدار اکوسیستم شامل: درصد شیب، ارتفاع از سطح دریا، جهت جغرافیایی، نوع خاک، تیپ پوشش گیاهی و انبوهی آن از هر واحد مجاور خود متفاوت است. در ادامه، منابع ناپایدار اکوسیستم بررسی و نقشه سازی گردید. بر مبنای تجزیه و تحلیل سیستمی، آمایش سرزمین و تصمیم گیری نهایی برای هر واحد با توجه به ویژگی های واحدهای محیط زیستی انجام شد. سپس با استفاده از روش کیفی و با استخراج مدل ویژه، کاربری مناسب تعیین گردید. نتایج حاصل از این تحقیق مشخص نمود که این بخش از جنگل با توجه به مقیاس کار (1:10000) قابلیت مدیریت چند منظوره و با هدف تفرج گسترده را دارا می باشد. جهت حرکت به سوی توسعه پایدار و تامین نیازها و انتظارات گوناگون جامعه از منابع طبیعی، مدیریت جنگل ها را باید به سمت استفاده چند منظوره و با توجه به توان اکولوژیکی منطقه سوق داد.