ارزیابی و تحلیل نواحی 7 و 20 شهر خرم آباد از نظر توسعه یافتگی و دسترسی به کاربری های مسکونی، تجاری، و درمانی

امروزه کاهش نابرابری در استفاده از منابع، امکانات و تسهیلات، یکی از مهمترین معیارهای اساسی توسعه در سطح مناطق و نواحی کشور به شمار می آید، بحث توسعه یافتگی نواحی و بررسی علل آن از موضوعاتی است که اخیرا در فرهنگ برنامه ریزی های ناحیه ای و منطقه ای مطرح گردیده است، اما هنوز در کشور ما جایگاه آن به وضوح مشخص نشده است. این امر که به دلایل متعددی نظیر دلایل تاریخی، اجتماعی، اقتصادی، جغرافیایی، دموگرافیکی و سیاسی ایجاد می شود، رشد ناهمگون و نامتعادل میان نواحی و مناطق را به دنبال دارد، که توجه بسیاری از برنامه ریزان و کارشناسان شهری را به خود جلب نموده است، هدف پژوهش حاضر ارزیابی و تحلیل سطح توسعه یافتگی و دسترسی نواحی 7 و 20 شهر خرم آباد با توجه به شاخص های مسکونی، تجاری، و درمانی می باشد. روش انجام این پژوهش توصیفی- تحلیلی مبتنی بر مطالعات اسنادی، کتابخانه ای و برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدلtopsis ، و از نرم افزار gis کمک گرفته شده است. نتایج حاصل از بررسی های صورت گرفته با استفاده از سرانه کاربری های مختلف نواحی و با بهره گیری از مدل تاپسیس، درجه توسعه یافتگی نواحی 7 و 20 شهر خرم آباد مشخص گردید. بدین ترتیب با توجه به شاخص های مختلف ناحیه 7 نسبت به ناحیه 20 از نظر توسعه یافتگی و دسترسی به کاربری ها، از شرایط مطلوب تری برخوردار است.