مدل سازی آبزدایی از ترکیبات آلی با استفاده از غشاهای پلیمری به کمک نرم افزار کامسول مولتی فیزیکس

این مطالعه به بررسی میزان جداسازی آب و الکل توسط فرآیند تراوش تبخیری و با استفاده از غشاهای پلیمری و به کمک مدل سازی با استفاده از نرم افزار کامسول مولتی فیزیکس پرداخته است. فرآیند تراوش تبخیری برای جداسازی بسیاری از مایعات (در این مطالعه برای جداسازی استون، بوتانول، اتانول، ایزوپروپانول و متانول از آب) کاربرد دارد، که تمام این الکل ها مشکلات تخلیص دارند که این به علت آزئوتروپی است که با آب ایجاد می کنند. میزان دیتای تجربی با دیتایی که از مدل به دست آمد مقایسه و تحلیل شد. در این مطالعه برای هر پنج الکل درصد خطای مقدار واقعی فلاکس با مقدار مدل سازی توسط غشاهای مربوطه محاسبه شد. در آبزدایی از استون درصد خطا 3.049 به دست آمد. در آبزدایی از بوتانول درصد خطا 3.7 به دست آمد. در آبزدایی از اتانول درصد خطا 3.51 به دست آمد. در آبزدایی از ایزوپروپانول درصد خطا 2.88 به دست آمد. در آبزدایی از متانول درصد خطا 3.82 به دست آمد.