بررسی متدلوژی های قابل استفاده در مکانیسم توسعه پاک (cmd) در بخش تولید بیوانرژی از زائدات جامد شهری (msw)

بیو انرژی غالباً از منابع زیست توده تولید می گردد و یکی از عمده ترین منابع زیست توده که منجر به تولید گاز متان که از اشکال مختلف بیو انرژی می باشد می گردد، زائدات جامد شهری (msw) یا همان زباله های شهری هستند. حجم بالای زباله و تولید روز افزون آن علاوه بر ایجاد مشکلات زیست محیطی فراوان، معضلاتی را در مدیریت پسماند در شهرها ایجاد کرده است و از آنجا که تلنبار شدن این مواد سبب تولید گازهای گلخانه ای بویژه متان می گردد، در پروتکل کیوتو (پیمان تعهد کشورهای صنعتی برای کاهش گازهای گلخانه ای به میزان 5.2 زیر سطح انتشار سال 1990 در محدوده سال های (2012-2008) توجه ویژه ای به آن معطوف شده است. در این پروتکل مکانیسمی به نام مکانیسم توسعه پاک (cdm) تعبیه شده است که به سبب آن کشورهای صنعتی پروژه هایی را جهت تحقق تعهدات خود در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و هم چنین کمک به توسعه پایدار در کشورهای در حال توسعه، اجرا می کنند و به ازای آن مجوز کاهش انتشار (cer) دریافت می نمایند. تا کنون در سازمان ملل متحد و سایت رسمی مکانیسم توسعه پاک تعداد 577 پروژه در زمینه مدیریت پسمانها و زائدات به ثبت رسیده است که از این میان 165 پروژه به لندفیل ها تعلق داشته است. در ر این مقاله متدلوژی های تعریف شده جهت ثبت پروژه های (cdm) در زمینه زباله های شهری که منجر به تولید بیو انرژی می گردند، در راستای جلب اعتبارات بین المللی به عنوان یک راهکار برای حل مدیریت پسماند معرفی و مورد بررسی قرار می گیرد.