• تأثیر پارامتر نسبت ارتفاع به عرض سازه بر اندرکنش تونل و سازه های سطحی با استفاده از روش عددی اجزاء محدود مطالعه موردی پروژه تونل نیایش

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 985
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     رشد جمعیت در اکثر شهرها باعث افزایش نیاز به اجرای زیرساخت های سطحی و زیرسطحی شده است. حفر تونل باعث تغییرشکل در سازه های سطحی و زیرسطحی می شود. از طرفی وجود سازه ها نیز بر جابجایی های زمین در اثر تونلسازی تأثیر گذارند. لذا بررسی و برآورد اندرکنش بین تونل و سازه های سطحی، از لحاظ تأثیری که وجود سازه های سطحی بر میزان نشست و جابجایی های ناشی از تونلسازی دارد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در دهه های اخیر محققین مطالعات خود را با تمرکز بر عوامل مختلفی انجام داده اند. دراین مقاله سعی شده تأثیر پارامتر نسبت ارتفاع به عرض سازه بر منحنی های نشست و جابجایی سطح زمین در اثر حفر تونل بررسی گردد. بدین منظور از روش عددی اجزاء محدود ((fem استفاده شده است. بر اساس نتایج مدلسازی های عددی، با کاهش نسبت ارتفاع به عرض سازه، نقطه عطف منحنی نشست عرضی از محور تونل دور شده و محدوده تأثیر نشست ناشی از تونلسازی افزایش می یابد. بررسی منحنی های نشست طولی در زیر مرکز ثقل سازه ها نشان داد که با کاهش نسبت ارتفاع به عرض سازه میزان نشست کاهش پیدا می کند اما بررسی این منحنی در بالای محور تونل نشان داد که به دلیل فاصله ای که سازه ها از محور تونل دارند، تغییر در این پارامتر تأثیر چندانی بر میزان نشست طولی ندارد. همچنین با کاهش نسبت ارتفاع به عرض سازه میزان جابجایی های افقی کاهش می یابد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها