تحلیل فرهنگ و شرایط محیطی در طراحی باغ تماشاخانه ایرانی

درگستره فرهنگ و هنرایران زمین، باغ آینه ای است که خیال خلاق و دست های توانای مردم این سرزمین را پیش چشم می آورد. نمادی از باغ آرمانی جان های گشوده به آسمان، تکه ای از جهان خاکی که به دست آدمی، مثالی از بهشت را با همه ی دوردستی اش در زیر پای ما نشانده است. باغ ایرانی آنگونه که از ایده و تعریف آن برمی آید گذشته از فضای عملکردی که مردمان در آن دمی بیاسایند و تفرج کنند خود مفهومی نقش بسته برسرزمین و برآمده از فرهنگ و شکل گرفته از آداب و رسوم مردمان است. به نظر می رسدکه طراحی باغ تماشاخانه علاوه بر ایجاد محیطی تفریحی و بافت سبز در سطح شهر سبب اشاعه ی فرهنگ و تمدن انسانی و انتقال آن به نسل های بعد می شود. بنابرین باغ ایرانی با الگوی کهن خود علاوه بر یادآوری گذشته و ایجاد ارتباط بین زمان های متعدد بهانه برای توسعه فرهنگ نیز می باشد. تنظیم شرایط محیطی نیز در فضاهای نمایشی از جمله امور پیچیده ای است که لازم است در هنگام طراحی به دقت به ان توجه شود. در این مقاله ابتدا به تعریفی از باغ ایرانی و هنر نمایش پرداخته می شود و سپس به تحلیل فرهنگ و معیارهایی شرایط محیطی که در طراحی باغ تماشاخانه باید رعایت شود پرداخته می شود.