فراوانی علائم اختلالات اسکلتی عضلانی در کارگران تولیدی سازه های فلزی

مقدمه و اهداف: در صنعت ساخت و نصب سازه های فلزی به علت ماهیت و نوع کار، کارگران با عوامل خطر اختلالات اسکلتی- عضلانی مواجهه دارند. بر این اساس، پیش بینی می شود که میزان شیوع علائم اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارگران این صنعت بالا باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع علائم اختلالات اسکلتی- عضلانی در میان کارگران تولیدی سازه های فلزی انجام شده است.

روش کار: در این مطالعه مقطعی، حدود 50درصد از کارگران واحدهای تولیدی (برابر با 156 نفر) شرکت کردند. داده های لازم با استفاده از پرسشنامه و روش خود-اظهاری گردآوری شدند. برای تحلیل آماری از آزمون های آماری کای دو و t-test استفاده شد.

 نتایج: طی 12 ماه گذشته، 76.9 درصد از کارگران حداقل در یک ناحیه از دستگاه اسکلتی- عضلانی مبتلا به علایم اختلالات بوده اند. بیشترین میزان شیوع علائم، مربوط به نواحی کمر و زانو به ترتیب برابر با 54.5% و 42.9% بود. نتایج نشان دادند که اپراتورهای دستگاه ها و جوشکاران، بیشترین میزان شیوع علائم را به خود اختصاص داده اند. آزمون های آماری، ارتباط معنی داری را بین متغیرهای سن، قد، سابقه کار، ساعات کار در هفته، نوبت کاری و اعتیاد به سیگار با شیوع علایم اختلالات نشان دادند (0.005p<).

نتیجه گیری: علایم اختلالات اسکلتی- عضلانی در میان کارگران صنعت ساخت سازه های فلزی شایع است. به منظور کاهش میزان شیوع در صنعت مورد مطالعه، توجه بیشتر به شرایط کاری اپراتورها و جوشکاران و ریسک فاکتورهای مربوط به نواحی کمر و زانو ضروری است.