تاثیر ترکیب سهامداری بر شاخص های اقتصادی (شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)

بسیاری از اقتصاددانان معتقدند که هریک از انواع مالکیت می تواند برشاخص های اقتصادی تاثیرگذار باشد. تعیین نوع ساختار مالکیت و ترکیب سهامداران شرکت، یک ابزار کنترلی و اعمال حاکمیت در شرکت هاست، الگوهای ساختار مالکیت که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است شامل سه گروه مالکیت نهادی، مالکیت مدیریتی و مالکیت خصوصی است. رشد اقتصادی افزایش تولید یا درآمد سرانه ملی است، اگر تولید کالاها یا خدمات در کشور افزایش یابد می توان گفت که رشد اقتصادی اتفاق افتاده است. سهام در اختیار سهامداران نهادی و دولت از بخش های اصلی مالکیت بیرونی شرکتها تلقی می شود. مالکیت مدیریتی درصد سهام در اختیار مدیران و کارکنان در نظر گرفته می شود و مالکیت خصوصی نیز حقوق اقلیت و بقیه سهامداران می باشند. به منظور بررسی فرضیه ها، از درصد سرانه تولید ناخالص داخلی که برای ارزیابی رشد اقتصادی و حجم معاملات که برای ارزیابی رشد بازار سهام بکار رفته است بعنوان متغیر وابسته استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که رابطه بین مالکیت نهادی و مالکیت خصوصی با رشد بازار سهام و رشد اقتصادی معنی دار و مثبت است. و هم چنین بین مالکیت مدیریتی و رشد بازار سهام رابطه معنی دار و منفی بوده و بین مالکیت مدیریتی و رشد اقتصادی رابطه ای وجود ندارد.