ارزیابی سیاست های مسکن مهر بر میزان رضایتمندی و روابط فرهنگی اجتماعی ساکنان؛ نمونه موردی شهر یاسوج

مسکن مهر موضوعی است که در سال های اخیر جهت بهبود وضعیت مسکن در دستور کار قرار گرفته است. این طرح با هدف تأمین مسأکن برای اقشار کم درآمد، قیمت زمین را از قیمت مسکن حذف نموده و واحدهای مسکونی را به صورت واحدهای اجارهای 99 ساله در اختیار آن ها قرار داده است. نحوه واگذاری این واحدها در کلان شهر و شهرهای میانی به صورت فرمول های مختلفی می باشد. پژوهش حاضر بر آن است که با مطالعه و ارزیابی سیاست های مسکن مهر، نقاط ضعف و قوت آن را بر روی رفتار اجتماعی افراد جامعه مورد بررسی قرار دهد. بدین منظور، با مطالعه ویژگی های مسکن مهر در ایران و جهان، شاخص هایی برای آن استخراج شده و به کمک روش تحلیلی- توصیفی اثر عوامل تاثیرگذار بررسی شد. این روش مبتنی بر سنجش معیارهای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به شکل کیفی خواهد بود. جامعه آماری این پژوهش، مسکن مهر شهرستان یاسوج می باشد و بر این اساس به آسیب شناسی موارد فوق پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که سطح رضایت مندی سکونتی در مجتمع های مسکن مهر شهر یاسوج 2.88 می باشد که نشان از رضایت نسبی یا متوسط ساکنان این شهر است. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که طرح مسکن مهر توانست تا حدودی تقاضای داخلی شهر یاسوج را تأمین کند ولی در برخی موارد به صورت پله ای منجر به افزایش چند درصدی قیمت مسکن شده است. شاخص های تسهیلات مجتمع، امنیت، روشنایی و تهویه از نقاط ضعف و شاخص کالبدی و سطح اقتصادی بیشترین تأثیر را در رضایتمندی ساکنان دارد. بنابراین کنترل صحیح و برنامه ریزی دقیق جهت جلوگیری از افزایش قیمت و نیز تقویت مکان های فرهنگی و اجتماعی در کنار منازل مسکن مهر امری ضروری نیز می باشد.