بررسی همراهی اروزیون مفصلی با یافته های بالینی و آزمایشگاهی در آرتریت روماتوئید

مقدمه و هدف: آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی مزمن پیشرونده است که درد و سفتی مفصل در نهایت باعث تخریب مفصلی می شود. تعیین علائم بالینی و بیومارکرها مشخص می کند که چه بیمارانی از درمان گسترده برای جلوگیری از تخریب و ناتوانی مفصل سود می برند. در این مطالعه ارتباط بین اروزیون مفصل در بیماران آرتریت روماتوئید نسبت به یافته های بالینی (خشکی صبحگاهی، خستگی، ندول روماتوئید، تعداد و وجود مفاصل دردناک، تعداد و وجود مفاصل متورم) و یافته های آزمایشگاهی (rf-crp-esr) بررسی شده است.

روش کار: این مطالعه بصورت توصیفی مقطعی روی 266 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان مباشر کاشانی همدان انجام شده است. شرح حال بیماران، معاینه بالینی و آزمایشات لازم از آن ها بعمل آمد و سپس نتایج در پرسشنامه ثبت شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار spss و با استفاده از آزمون آماری chi-square تجزیه و تحلیل گردید.

نتایج: بین وجود مفاصل دردناک در معاینه، تعداد مفاصل دردناک، وجود مفاصل متورم با اروزیون رابطه معنی داری وجود داشت (به ترتیب 0.05p=، 0.05p= و 0.01p=). همینطور اروزیون مفصلی با خشکی صبحگاهی، ندول روماتوئید، خستگی ارتباط معنی داری داشت یعنی در صورت وجود موارد فوق اروزیون مفصلی بیشتر دیده می شود (به ترتیب 0.04p=، 0.00p= و 0.001(p=، اما بین تعداد مفاصل متورم، esr بالا، crp+و rf+ ارتباط معنی داری دیده نشد (به ترتیب 0.182p=، 0.66p= و 0.32(p=.

نتیجه نهائی: جهت تعیین اروزیون مفصلی مجموعه ای از علائم کلینیکی و پاراکلینیکی کمک کننده است.