بررسی تاثیر یادگیری سازمانی و رضایت شغلی بر اثربخشی کارکنان (مطالعه موردی: دانشگاه پیام نور مرکز تالش)

توجه به یادگیری سازمانی و نقش آن در بهبود اثربخشی کارکنان به خصوص در محیط های آموزشی دارای اهمیت فراوانی است. در تحقیق حاضر به بررسی رابطه یادگیری سازمانی و رضایت شغلی با اثربخشی کارکنان شاغل در دانشگاه پیام نور تالش پرداخته شده است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی، و از نظر روش اجرا توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری در این پژوهش کارکنان دانشگاه پیام نور تالش میباشد. منظور از کارکنان نیز کلیه افرادی میباشد که در کادر اداری دانشگاه شاغل می باشند. مجموع تعداد کارکنان کادر اداری زن و مرد در جامعه مورد مطالعه برابر با 40 نفر می باشد که به صورت سرشماری مورد مطالعه قرار گرفته اند. برای آزمون فرضیه پژوهش از روش های آمار استنباطی (رگرسیون چندگانه به روش همزمان) استفاده شده است. روش جمع آوری داده ها از نوع کتابخانه ای و میدانی و ابزارگردآوری داده پرسشنامه می باشد. روایی ابزار تحقیق بر حسب روش روایی محتوایی و ظاهری مورد بررسی قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه یادگیری سازمانی 0.93، اثربخشی 0.86 و رضایت شغلی 0.90 به دست آمد تحلیل های انجام شده نشان داد که بین یادگیری سازمانی و رضایت شغلی با اثربخشی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد. با توجه به معنی دار بودن رابطه یادگیری سازمانی و رضایت شغلی با اثربخشی کارکنان در دانشگاه پیام نور تالش و نتایج حاصل از آزمون، میتوان گفت با تقویت و بهبود روش های یادگیری و فراهم آوردن اطلاعات کافی و بالا بردن میزان رضایت کارکنان می توان بستر مناسبی در جهت افزایش اثربخشی کارکنان فراهم نمود.